-
1 этеп-төртеп
нареч.; разг.1) раста́лкивая, отта́лкивая, отпи́хивая ( руками друг друга)2) перен. с больши́м трудо́мэтеп-төртеп ризалату — с больши́м трудо́м доби́ться согла́сия
3) перен. в нужде́, в недоста́тке, ко́е-ка́кэтеп-төртеп яшибез шунда — перебива́емся ко́е-ка́к
•- этеп-төртеп узу
- этеп-төртеп үтү••этеп-төртеп бирү — сбыть с рук, всучи́ть прост.
-
2 подтолкнуть
сов.( кого-что)1) төртеп кую, җиңелчә генә этеп җибәрү2) разг. этеп күчерү, этеп тудыру3) перен.; разг. этәрү, этәргеч бирү, тизләтү, ашыктыру